انسانها در مسیر زندگی خودشان با مسائل متعدد ومتنوعی روبرو میشوند که بسته به شرایط خوب بد واغلب متوسط   یا همان خنثی است ..بسیاری از این اتفاقات که ما بعنوان خاطره یاد میکنیم ممکن است برای   ادمی  به قیمت جانشان، مالشان یا ابرویشان تمام شود. مواردی مانند تصادفات  منجر به مرگ در جاده ه ها،مرگ عزیزان ونزدیکان،ورشکستکی مالی  و خیانت  وتجاوز  از بارز ترین آنهاست که اغلب به عنوان خاطرات تلخ از ان یاد میکنیم.اما عکس این موضوع نیز صادق است.اتفاقات خوشایند وشادی افرینی در طول عمر انسان اتفاق می افتد که مایه شور وشادی وشعف است.تولد  اولاد،ازدواج،موفقیتهای مالی وکاری،صاحب خانه شدن،ماشین دار شدن،از مهمترین خاطرات خوب ومفرح است.البته بسته به سن واوضاع مالی این اتفاقات مقیاس بندی میشود مثلا برای یک کودک د وسه ساله خرید  یک  خوراکی یااسباب بازی کوچک بهترین خاطره است.اما برای یک جوان  مجردیک سفر تفریحی به قبرس یا تایلند؟! شیرین تر است.در مقابل برای یک پیرمرد یا پیر زن زیارت کربلا ومکه وسایر اماکن مذهبی بزرگترین امال است.بهر صورت این فرصتها از دست همه کسانی که وارد این دنیا میشوند  خارج میشود.پس از همین لحظات باری بهر جهت  باید توشه برداریم. بقول سهراب بیا ره توشه برداریم قدم در راه بگذاریم.که راه سرد است وطولانی،میان راه می مانی

  قدم در وادی راستی ودرستی نه ،نه بخاطر خوش امد  واعظ وملا ونه برای ریا، بلکه برای ارامش دل خودت که بقول حافظ((

 وسعدی میگوید:راستی موجب رضای خداست         کس نگردیده گم از ره راست

یا قاضی الحاجات